Αν αποφασίσετε να μείνετε στην Αγία Ρούμελη απολαύστε ένα πλούσιο πρωινό με Σφακιανό τυρί και θυμαρίσιο μέλι από τα Λευκά Όρη και χαρείτε την παραλία της το πρωί που είναι άδεια!
A place with strange name!
Έχει παράξενο όνοµα αλλά παρά την πεποίθηση ότι προέρχεται από τη Ρούµελη της κεντρικής Ελλάδας κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πιστεύεται ότι εδώ υπήρχε πολλούς αιώνες πριν, ναός αφιερωµένος στη θεά των Ρωµαίων, Ρουµιλία ή Ρουµίνα που προστάτευε τα ποίµνια. Κατά τη χριστιανική εποχή, µάλλον µετράπηκε σε χριστιανικό µε το όνοµα Αγία Ρουµιλία, από όπου µε παραφθορά προέκυψε το τοπωνύµιο Αγία Ρουµέλη.
Σύµφωνα µε µια άλλη εκδοχή, το Αγία Ρουµέλη προέρχεται από τις αραβικές λέξεις “aia” (νερό) και “rumeli” (ελληνικό), δηλαδή «ελληνικό νερό». Σε κάθε περίπτωση, η Αγία Ρούµελη είναι ένα µικρό, παραθαλάσσιο χωριό, προσβάσιµο µόνο δια της θαλάσσης (το καλοκαίρι υπάρχουν καθηµερινά δροµολόγια), περικυκλωµένο από τα βουνά των Σφακίων και τα Λευκά Όρη.
Την περίοδο που το φαράγγι της Σαµαριάς είναι ανοιχτό, από αρχές Μαΐου ως τα τέλη Οκτωβρίου δηλαδή, το χωριό γεµίζει από τους εκδροµείς που διασχίζουν το φαράγγι, οι οποίοι, µετά από πεζοπορία 16 χιλιοµέτρων, φτάνουν στην έξοδο και αντικρύζουν την Αγία Ρουµέλη σαν µια άλλη όαση.
Άλλωστε από εδώ θα πάρουν το καραβάκι για να γυρίσουν στις περιοχές που διαµένουν. Εκµεταλλεύονται, λοιπόν, το χρόνο για µια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά της ή για φαγητό στα ταβερνάκια της!